Οστεοαρθρίτιδα

Οι άνθρωποι είναι συνεχώς σε κίνηση. Από τη μία, αυτό εκπαιδεύει το σώμα μας και μας επιτρέπει να προσαρμοστούμε στο περιβάλλον. Από την άλλη, καταπονεί το μυοσκελετικό σύστημα και οδηγεί σε τραυματικές καταστάσεις που οδηγούν σε πρόωρη φθορά των αρθρώσεων. Έτσι εμφανίζεται η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος - μια από τις πιο κοινές διαγνώσεις μεταξύ των ρευματολόγων και των ορθοπεδικών τραυματιολόγων.

Για την πρόληψη της αναπηρίας, η οστεοαρθρίτιδα πρέπει να αντιμετωπίζεται. Σε αυτό το άρθρο θα μάθετε τα πάντα για αυτήν την ασθένεια.

Τι είναι η οστεοαρθρίτιδα;

Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια ασθένεια των αρθρώσεων εκφυλιστικής-δυστροφικής φύσης με σταδιακή καταστροφή του χόνδρου και τον πολλαπλασιασμό του οστικού ιστού. Η διαδικασία συνοδεύεται από παραμορφώσεις, περιορισμένη λειτουργία των αρθρώσεων και πόνο. Πρόσφατα, ο όρος οστεοαρθρίτιδα (οστεοαρθρίτιδα ΟΑ) χρησιμοποιείται συχνότερα - μια ομάδα ασθενειών που δεν βασίζονται σε αμιγώς δυστροφικές, αλλά σε δυστροφικές-φλεγμονώδεις διεργασίες που οδηγούν στη σταδιακή καταστροφή της άρθρωσης. Όλο και περισσότεροι ειδικοί πιστεύουν ότι τα αίτια της οστεοαρθρίτιδας και της οστεοαρθρίτιδας και οι μηχανισμοί ανάπτυξής τους είναι τα ίδια, άρα στην πραγματικότητα πρόκειται για την ίδια ασθένεια.

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, σε διάφορες χώρες το 10 έως 20% του πληθυσμού πάσχει από αρθροπάθεια. Μέχρι την ηλικία των 80 ετών, σχεδόν όλοι υποφέρουν από ασθένειες του μυοσκελετικού συστήματος που σχετίζονται με την ηλικία. Ταυτόχρονα, οι ασθενείς δεν επισκέπτονται πάντα τον γιατρό εγκαίρως και η θεραπεία διαρκεί πολύ, γεγονός που οδηγεί σε αναπηρία. Ωστόσο, η σωστή θεραπεία μπορεί να ανακουφίσει τον πόνο και να σταματήσει την εξέλιξη της νόσου. Κωδικοί οστεοαρθρίτιδας σύμφωνα με το ICD 10: M15-M19.

Αιτίες και μηχανισμός ανάπτυξης οστεοαρθρίτιδας

Οι λόγοι για την ανάπτυξη της αρθρικής εκφυλιστικής-δυστροφικής διαδικασίας είναι ποικίλοι. Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια ασθένεια που ξεκινά σταδιακά με φόντο τα συγγενή δομικά χαρακτηριστικά του συνδετικού ιστού καθώς και επίμονων μικροτραυμάτων, οξέων αρθρώσεων και παθήσεων. Σχεδόν όλες οι χρόνιες φλεγμονώδεις διεργασίες (αρθρίτιδα) μετατρέπονται τελικά σε εκφυλιστικές-δυστροφικές διεργασίες με περιοδικές φλεγμονώδεις προσβολές. Τέλος, η μεγαλύτερη ομάδα οστεοαρθρίτιδας σχετίζεται με την ηλικία.

Παράγοντες που προδιαθέτουν την ανάπτυξη και την εξέλιξη αυτής της παθολογικής διαδικασίας είναι:

• καθιστικός τρόπος ζωής?
• βαριά επαγγελματική ή αθλητική σωματική δραστηριότητα·
• Εργασίες που απαιτούν όρθια στάση για μεγάλες χρονικές περιόδους χωρίς κίνηση.
• ευσαρκία;
• ενδοκρινικές παθήσεις και ορμονικές διαταραχές που οδηγούν σε κυκλοφορικές και μεταβολικές διαταραχές: σακχαρώδης διαβήτης, αθηροσκλήρωση, νόσος του θυρεοειδούς, παχυσαρκία.
• φλεβική ανεπάρκεια?
• κακή, ακανόνιστη διατροφή, κακές συνήθειες (κάπνισμα, κατάχρηση αλκοόλ) - αυξάνονται οι μεταβολικές διαταραχές.
• κληρονομική προδιάθεση για ασθένειες του μυοσκελετικού συστήματος.

Υπό την επίδραση όλων αυτών των λόγων, τα κύτταρα του χόνδρου που καλύπτουν τις αρθρικές επιφάνειες των οστών αρχίζουν να αποσυντίθενται σταδιακά. Ο χόνδρος αρχικά γίνεται πιο λεπτός, χάνει την ελαστικότητά του και μετά σπάει. Ο υποχόνδριος οστικός ιστός αρχίζει να τρίβεται και να καταρρέει στην ίδια φθαρμένη οστική επιφάνεια στην άλλη πλευρά της άρθρωσης. Η απόκριση του οστικού ιστού σε αυτή τη διαδικασία είναι η ανάπτυξή του, ειδικά στις άκρες της άρθρωσης, η οποία οδηγεί σε περιορισμένη κινητικότητα και παραμόρφωση της άρθρωσης.

Χαρακτηριστικό των κυττάρων του ιστού των αρθρώσεων είναι η ικανότητα να ανταποκρίνονται σε οποιονδήποτε τραυματισμό, όσο μικρό κι αν είναι. Τα κατεστραμμένα κύτταρα παράγουν προφλεγμονώδεις κυτοκίνες (οι οποίες προκαλούν και υποστηρίζουν τη φλεγμονώδη διαδικασία). Ως εκ τούτου, η καταστροφή του χόνδρου και των οστών συνοδεύεται από μια άσηπτη φλεγμονώδη διαδικασία στον αρθρικό υμένα (αρθρίτιδα) και την έκχυση φλεγμονώδους υγρού στην κοιλότητα της άρθρωσης. Η περιοδικά αναπτυσσόμενη φλεγμονή συμβάλλει στον ακόμη πιο ενεργό θάνατο των κυττάρων του σκληρού ιστού και στην εξέλιξη της νόσου.

Η διαδικασία είναι χρονοβόρα και αρχικά δεν γίνεται καθόλου αισθητή, αφού ο ιστός του χόνδρου δεν περιέχει νευρικές απολήξεις, με αποτέλεσμα οι ασθενείς να μην αισθάνονται πόνο στα αρχικά στάδια. Εμφανίζονται όταν το περιόστεο που βρίσκεται κάτω από τον χόνδρο τραυματίζεται και οι φλεγμονώδεις διεργασίες επιδεινώνονται (το περιόστεο και ο αρθρικός υμένας είναι πολύ καλά νευρωμένα).

Πιο σοβαρή είναι η οστεοαρθρίτιδα, η οποία αναπτύσσεται στο φόντο των χρόνιων φλεγμονωδών διεργασιών. Η πλήρης καταστροφή του αρθρικού ιστού συμβαίνει με το σχηματισμό αγκύλωσης (ακινησίας) και αναπηρίας. Οι διαταραχές που σχετίζονται με την ηλικία δεν είναι τόσο επιθετικές και σπάνια οδηγούν σε σοβαρές διαταραχές.

Κινδυνεύουν γυναίκες άνω των 50 ετών, άνδρες άνω των 40 ετών, άτομα με ενδοκρινολογική παθολογία και χρόνια αρθρίτιδα, καθώς και άτομα που εκτελούν βαριά σωματική εργασία, επαγγέλματα που περιλαμβάνουν μακροχρόνια ορθοστασία και αθλητές (αρσιβαρίστες και άτομα που ασχολούνται με τραυματικά αθλήματα). Για αυτά τα άτομα, η πρόληψη της οστεοαρθρίτιδας έχει ιδιαίτερη σημασία.

Συμπτώματα οστεοαρθρίτιδας

Τα σημάδια της αρθροπάθειας δεν εμφανίζονται αμέσως, αλλά αρκετά χρόνια μετά την έναρξη της εκφυλιστικής-δυστροφικής διαδικασίας ή όταν εμφανίζεται φλεγμονή.

Πρώτα σημάδια

Ξεκινά ανεπαίσθητα με πόνο στα άκρα κατά τη διάρκεια της φυσικής δραστηριότητας. Το πρωί, μετά από μια μακρά περίοδο ανάπαυσης, εμφανίζεται στις αρθρώσεις ο λεγόμενος «πόνος εκκίνησης», σε συνδυασμό με ελαφριά ακαμψία. Όλα αυτά εξαφανίζονται μετά την έναρξη των ενεργών κινήσεων. Ο πόνος είναι πόνος, θαμπός, όχι πολύ έντονος. Όλα αυτά οδηγούν στο γεγονός ότι οι ασθενείς στα αρχικά στάδια σπάνια πηγαίνουν στον γιατρό, προτιμώντας να αντιμετωπίζονται με λαϊκές θεραπείες. Τότε σε αυτό το στάδιο είναι πιο εύκολο να σταματήσετε την εξέλιξη της νόσου.

Εμφανή συμπτώματα

Ο πόνος εντείνεται, γίνεται σταθερός, σας κρατά ξύπνιους τη νύχτα και αυξάνεται με τις αλλαγές του καιρού. Συχνά πονάει ολόκληρο το άκρο. Οι ηλικιωμένοι αναφέρουν πόνο στα οστά, πόνο στους μύες και στις αρθρώσεις. Η οστεοαρθρίτιδα των αρθρώσεων των κάτω άκρων -γόνατα και ισχία- είναι ιδιαίτερα συχνή. Όταν περπατά, ο ασθενής κουράζεται γρήγορα, οι αρθρώσεις με οστεοαρθρίτιδα δυσκολεύονται να λυγίσουν και εμφανίζεται ακαμψία.

Οι ασθενείς παραπονιούνται για αστάθεια των άκρων και εμφάνιση ασταθούς βαδίσματος. Κατά την κάμψη, εμφανίζεται ένα τραχύ τσάκισμα στα γόνατα καθώς οι αρθρικές επιφάνειες χωρίς χόνδρους τρίβονται μεταξύ τους. Διαφέρει από μια ελαφριά τραγανή φλεγμονή - αρθρίτιδα. Το γόνατο παραμορφώνεται λόγω μικρής ανάπτυξης του οστικού ιστού. Όταν οι ασθενείς προσπαθούν να κινηθούν λιγότερο, εμφανίζεται μυϊκή ατροφία (μείωση όγκου), κάνοντας το βάδισμα ακόμα πιο ασταθές.

Στα άνω άκρα, η οστεοαρθρίτιδα αναπτύσσεται συχνά μετά από τραυματισμούς ή με φόντο χρόνιας αρθρίτιδας. Η παραμόρφωση στις μεσοφαλαγγικές αρθρώσεις του χεριού είναι καθαρά ορατή. Στα δάχτυλα σχηματίζονται οστικές αναπτύξεις - κόμβοι Heberden και Bouchard και το ίδιο το χέρι παίρνει τετράγωνο σχήμα.

Επικίνδυνα σημάδια οστεοαρθρίτιδας

Δεδομένου ότι οι εκφυλιστικές-δυστροφικές διεργασίες αναπτύσσονται αργά, ακόμη και τα επικίνδυνα συμπτώματα οστεοαρθρίτιδας δεν παρατηρούνται πάντα έγκαιρα.

Τα επικίνδυνα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• Η εμφάνιση οιδήματος και πόνου σε ένα άκρο που πονάει συνεχώς είναι σημάδι φλεγμονής που απαιτεί θεραπεία.
• ανάπτυξη παραμόρφωσης της άρθρωσης.
• πόνος στους μύες και τα οστά του άκρου.
• ασταθές βάδισμα, περιορισμένη κινητικότητα κατά την κάμψη και την επέκταση του άκρου.
• συνεχής πόνος που εξαπλώνεται σε ολόκληρο το άκρο.

Γιατί είναι επικίνδυνη η οστεοαρθρίτιδα;

Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια ασθένεια που αναπτύσσεται αργά και σπάνια προκαλεί σοβαρή αναπηρία. Οι περιοδικές φλεγμονώδεις διεργασίες αποτελούν κίνδυνο.

Επομένως, τα τελευταία χρόνια οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να διακρίνουν μια ασθένεια όπως η αρθροπάθεια ή η οστεοαρθρίτιδα (ΟΑ), ανάλογα με το ποια διαδικασία επικρατεί στην άρθρωση - εκφυλιστική-δυστροφική ή φλεγμονώδης. Είναι η οστεοαρθρίτιδα που προκαλεί σοβαρή βλάβη στη λειτουργία των άκρων.

Στάδια οστεοαρθρίτιδας

Κλινικά και ακτινολογικά στάδια οστεοαρθρίτιδας σύμφωνα με την ταξινόμηση Kellgren-Lawrence:

1. Μηδέν. Ο ασθενής αισθάνεται δυσφορία, μερικές φορές πόνο, όταν περπατά. Δεν φαίνονται αλλαγές στην ακτινογραφία.
2. Αρχικά (αμφίβολο). Ο ασθενής ενοχλείται από μέτριο, θαμπό πόνο όταν περπατά για μεγάλα χρονικά διαστήματα, και μερικές φορές επίσης από ένα ελαφρύ τσάκισμα όταν λυγίζει ένα άκρο. Ακτινογραφία: ελαφρά στένωση του χώρου της άρθρωσης, μικρές περιοχές με περιθωριακά οστικά ελαττώματα.
3. Απλά. Ο πόνος εντείνεται, εμφανίζεται το πρωί μαζί με βραχυπρόθεσμη δυσκαμψία και αυξάνεται με την κίνηση. Οι ακτινογραφίες 2ου βαθμού δείχνουν: σημαντική στένωση του χώρου της άρθρωσης και μεμονωμένες οστικές αναπτύξεις (οστεόφυτα) στις άκρες των επιφανειών των αρθρώσεων.
4. Μέτρια (εκφυλιστική). Εμφανίζεται σύνδρομο νυχτερινού πόνου. Τα κόκαλα και οι μύες πονάνε. Μερικές φορές η άρθρωση διογκώνεται ελαφρά και ο πόνος αυξάνεται (σημάδι φλεγμονής). Στην ακτινογραφία: ακόμη μεγαλύτερη στένωση του αρθρικού χώρου και πολλαπλασιασμός των οστεοφύτων. Η οστική πυκνότητα αυξάνεται (οστεοσκλήρωση).
5. Βαρύ (παραμορφωτικό). Ο πόνος είναι συνεχής, πονάει, αυξάνεται με την κίνηση, τραχύ τσούξιμο κατά την κάμψη του άκρου, μυϊκή ατροφία και παραμόρφωση. Στην ακτινογραφία: Ο χώρος της άρθρωσης έχει στενέψει σημαντικά, οι άκρες της αρθρικής επιφάνειας έχουν μεγαλώσει σημαντικά, γεγονός που έχει οδηγήσει σε δομική αλλαγή και παραμόρφωση της άρθρωσης.

Πιθανές επιπλοκές

Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια ασθένεια που περιπλέκεται από:

• σύνδρομο χρόνιου πόνου που επιδεινώνεται από τη σωματική δραστηριότητα.
• παραμόρφωση της άρθρωσης?
• Δυσλειτουργία των άκρων – δυσκαμψία που εναλλάσσεται με πλήρη ή μερική ακινησία.
• Απώλεια της ικανότητας για εργασία και αναπηρία.

Παροξύνσεις οστεοαρθρίτιδας

Οι εκφυλιστικές ασθένειες χαρακτηρίζονται από μια αργά προοδευτική πορεία. Αυξημένος πόνος εμφανίζεται σε υγρό, κρύο και αέρα, καθώς και σε φλεγμονές. Εμφανίζονται φλεγμονώδεις διεργασίες με ελαφρύ πρήξιμο και μέτρια αυξημένο πόνο. Κατά κανόνα, η φλεγμονώδης διαδικασία είναι άσηπτη στη φύση, αλλά η μόλυνση είναι δυνατή με την παρουσία εστιών μόλυνσης και χρόνιων ασθενειών. Επομένως, εάν εμφανιστούν συμπτώματα φλεγμονής ως αποτέλεσμα οστεοαρθρίτιδας, είναι καλύτερο να επισκεφτείτε έναν γιατρό. Δείτε τι μπορείτε να κάνετε μόνοι σας:

• Πάρε ένα παυσίπονο?
• Εφαρμόστε μια μουδιαστική αλοιφή ή τζελ στο δέρμα πάνω από την πάσχουσα άρθρωση.
• Αναπαύστε το πονεμένο άκρο.

Τοποθεσίες και κλινικές μορφές

Η οστεοαρθρίτιδα εμφανίζεται κυρίως στις αρθρώσεις που καταπονούνται περισσότερο - γόνατα και γοφούς. Αλλά μετά από έναν τραυματισμό ή στο φόντο της αρθρίτιδας, οι διεργασίες υποβάθμισης-δυστροφίας μπορούν να προχωρήσουν σε οποιαδήποτε άρθρωση.

Ταξινόμηση της οστεοαρθρίτιδας

Υπάρχουν διάφορες ταξινομήσεις. Τα πιο γνωστά είναι:

• Ταξινόμηση κατά αιτιολογία (αναπτυξιακοί λόγοι):
  1. πρωτογενής – τα αίτια της ανάπτυξης δεν είναι ξεκάθαρα.
  2. δευτερογενής - αναπτύσσονται στο πλαίσιο τραυματισμών και ασθενειών.
• Ταξινόμηση σύμφωνα με κλινικές μορφές:
  1. Πολυοστεοάρθρωση – πολλαπλή βλάβη των αρθρώσεων. χωρίζεται σε κόμπους (κόμποι Heberden και Bouchard) και κόμβους.
  2. Ολιγοστεοάρθρωση - ο αριθμός των προσβεβλημένων αρθρώσεων δεν είναι μεγαλύτερος από δύο.
  3. Μονοοστεοάρθρωση - βλάβη σε μια άρθρωση.
  4. σε συνδυασμό με οστεοχόνδρωση ή αρθροπάθεια της σπονδυλικής στήλης.
• Ταξινόμηση ανά εντοπισμό:
  1. διαφαλαγγική?
  2. Ισχίο;
  3. Γόνατο;
  4. άλλος.

Οστεοαρθρίτιδα των κάτω άκρων

Ειδικά τα πόδια υποφέρουν λόγω του υψηλού φορτίου:

• Η πιο σοβαρή είναι η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ισχίου (κοξάρθρωση). Τα δομικά χαρακτηριστικά της άρθρωσης του ισχίου (βαθιά αρθρική κοιλότητα, στενός χώρος της άρθρωσης) συμβάλλουν στην ταχεία ανάπτυξη εκφυλιστικών ασθενειών των μυών και των συνδέσμων. Εάν εμφανιστεί φλεγμονή, εμφανίζεται το αποτέλεσμα μερικής ή πλήρους ακινησίας. Συχνά αναπτύσσεται στο φόντο της συγγενούς δυσπλασίας, των εξαρθρώσεων, των υπεξαρθρώσεων του ισχίου, της οστεοχονδροπάθειας (άσηπτη νέκρωση της κεφαλής του μηριαίου - νόσος Perthes). Συμπτώματα οστεοαρθρίτιδας: Ο πόνος αρχικά εμφανίζεται προς το τέλος της ημέρας, αλλά σταδιακά αυξάνεται, προκαλεί ανησυχία όλη την ημέρα και ακτινοβολεί στη βουβωνική χώρα και τους γλουτούς. Για την ανακούφιση του πόνου της κοξάρθρωσης, ο ασθενής κρατά το πόδι σε αναγκαστική θέση, κάνοντάς το να φαίνεται πιο κοντό από το υγιές. Το σύνδρομο πόνου είναι πολύ ισχυρό, έτσι οι ασθενείς συχνά συμφωνούν στην αρθροπλαστική.
• Η πιο συχνή πάθηση είναι η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος (γονάρθρωση). Το γόνατο μπορεί να αντέξει τα υψηλότερα φορτία και τραυματίζεται, επομένως εμφανίζεται συχνότερα γονάρθρωση. Υπάρχουν δύο τύποι οστεοαρθρίτιδας:
  1. επιγονατιδομηριαία – εμφανίζεται μετά από τραυματισμούς στην επιγονατιδομηριαία άρθρωση και αρχικά χαρακτηρίζεται από μια δυσδιάκριτη εξέλιξη, καθώς η άρθρωση έχει πολύ χόνδρο απορρόφησης κραδασμών, που δεν επιτρέπει στο οστό να τραυματιστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. αλλά ο πόνος εμφανίζεται σταδιακά μετά από σωματική άσκηση, περπάτημα ή ορθοστασία για μεγάλο χρονικό διάστημα, αναρρίχηση ή αναρρίχηση σκάλας. Με τον καιρό γίνονται πιο σταθερά, πιο θαμπά, πιο επώδυνα και χειροτερεύουν καθώς αλλάζει ο καιρός. Συχνά εμφανίζεται φλεγμονή της αρθρικής μεμβράνης (αρθρίτιδα), που οδηγεί σε οξύ πόνο.
  2. κνημομηριαία οστεοαρθρίτιδα (της άρθρωσης του μηριαίου οστού-κνήμης) – αναπτύσσεται λιγότερο συχνά και είναι πιο ήπια. Ο πόνος ακτινοβολεί στην περιοχή του κάτω ποδιού και του ποδιού. Πλήρης ακινησία με γονάρθρο σπάνια εμφανίζεται. Η πρόληψη και η έγκαιρη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος είναι πολύ σημαντική - έτσι μπορεί ένα άτομο να ζήσει χωρίς πόνο. Αλλά ακόμα κι αν η νόσος είναι προχωρημένη, είναι σίγουρα δυνατό να ανακουφιστεί ο ασθενής από τον πόνο.
• Αστραγάλος – Μεγάλη πίεση πέφτει επίσης στον αστράγαλο, γι’ αυτό και συχνά αναπτύσσεται οστεοαρθρίτιδα. Τραυματίζεται επίσης συχνά και η εκφυλιστική διαδικασία είναι μετατραυματικής φύσης. Επηρεάζεται επίσης στην αντιδραστική αρθρίτιδα. Συμπτώματα: Η ασθένεια είναι ασυμπτωματική για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά στη συνέχεια εμφανίζεται πόνος. Πρώτα με σωματική δραστηριότητα και μετά συνεχή, πονεμένο πόνο. Χαρακτηριστική είναι και η δυσκαμψία της κίνησης μετά από μεγάλη περίοδο ανάπαυσης, η οποία εξαφανίζεται μέσα σε μισή ώρα. Η πλήρης ακινησία της άρθρωσης του αστραγάλου είναι σπάνια και είναι δυνατή μόνο εάν η ασθένεια προκαλείται από μια μακροχρόνια φλεγμονώδη διαδικασία.
• Μετά από τραυματισμούς και ασθένειες, η οστεοαρθρίτιδα της πτέρνας μπορεί να εμφανιστεί στην περιοχή των υπαστραγαλικών ή αστραπιαίων-αστραγαλικών αρθρώσεων. Δεν εκδηλώνονται για μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε εμφανίζονται οδυνηρές αισθήσεις στη φτέρνα, οι οποίες σταδιακά αποκτούν έναν σταθερό οδυνηρό χαρακτήρα. Η αναπηρία είναι σπάνια.

Οστεοαρθρίτιδα των άνω άκρων

Η οστεοαρθρίτιδα στις αρθρώσεις των χεριών είναι λιγότερο συχνή. Κύρια χαρακτηριστικά εντοπισμών σε μεμονωμένες αρθρώσεις:

1. Οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ώμου. Συνήθως αναπτύσσεται μετά από τραυματισμούς και με φόντο μικροτραύματος σε αρσιβαρίστες, καθώς και σε άτομα που εκτελούν βαριά σωματική εργασία. Η ακρωμιοκλειδική οστεοαρθρίτιδα είναι αποτέλεσμα τραυματισμών και φλεγμονωδών διεργασιών. Στην αρχή περνά απαρατήρητο, αλλά στη συνέχεια εμφανίζεται πόνος στο πάνω μέρος του ώμου, που ακτινοβολεί στον αγκώνα και τον αυχένα, δυσκαμψία στην κίνηση και τσούξιμο κατά την κίνηση. Ο πόνος μπορεί να είναι μόνιμος και εξουθενωτικός. Μερικές φορές συνοδεύεται από φλεγμονή, η οποία συμβάλλει στην εξέλιξη της νόσου. Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, αναπτύσσεται μερική αγκύλωση.
2. Οστεοαρθρίτιδα αγκώνα - είναι σπάνια, ειδικά σε ανθρακωρύχους, σιδηρουργούς και εργαζόμενους σε άλλα επαγγέλματα που εργάζονται με δονητικά εργαλεία. Συμπτώματα: Πόνος στον αγκώνα κατά την κάμψη και επέκταση του βραχίονα, δυσκαμψία μετά από πολύωρη ανάπαυση. Εάν η ασθένεια παραμείνει χωρίς θεραπεία, η δυσλειτουργία θα επιμείνει.
3. Οστεοαρθρίτιδα των καρπών. Τις περισσότερες φορές, η εκφυλιστική διαδικασία αναπτύσσεται στην καρπομετακάρπια άρθρωση του δείκτη, καθώς συνήθως εκτίθεται σε τραύμα κατά τη διάρκεια των οικιακών εργασιών. Εκδηλώνεται ως περιοδικός θαμπός πόνος στο εξωτερικό της παλάμης που ακτινοβολεί στον αντίχειρα.
4. Οστεοαρθρίτιδα των αρθρώσεων των δακτύλων. Αναπτύσσεται σε μικρές εργασίες (πλέξιμο, κέντημα, ράψιμο). Στις άπω (ανώτατες) μεσοφαλαγγικές αρθρώσεις, η παθολογική διαδικασία εκδηλώνεται με τη μορφή αναπτύξεων οστικού ιστού - κόμβοι Heberden. Ο πόνος στις αρθρώσεις συνήθως δεν εμφανίζεται ή εμφανίζεται μόνο περιστασιακά, για παράδειγμα όταν αλλάζει ο καιρός. Στις εγγύς μεσοφαλαγγικές αρθρώσεις, η ασθένεια εκδηλώνεται με τη μορφή των ίδιων οστικών αναπτύξεων στις υποκείμενες αρθρώσεις των δακτύλων - κόμβοι Bouchard.

Οστεοαρθρίτιδα της σπονδυλικής στήλης (σπονδυλική στήλη)

Η οστεοαρθρίτιδα εκδηλώνεται με τη μορφή διαφορετικών συμπτωμάτων σε διαφορετικά μέρη της σπονδυλικής στήλης:

1. Αυχενική ακάλυπτη αρθροπάθεια (αυχενική σπονδυλαρθρίτιδα). Εκφυλιστικές-δυστροφικές αλλαγές στις μικρές πλευρικές αρθρώσεις των αυχενικών σπονδύλων. Η οστεοαρθρίτιδα των αρθρώσεων της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης αναπτύσσεται κυρίως στο δεύτερο μισό της ζωής σε άτομα που εργάζονται σε ακίνητη θέση με το κεφάλι προς τα κάτω για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Μπορεί επίσης να αναπτυχθεί μετά από τραυματισμούς και στο φόντο της χρόνιας αρθρίτιδας. Εκδηλώνεται με τη μορφή πονοκεφάλων, ζάλης, πόνου στον αυχένα, ακτινοβολίας στον ώμο και τσακίσματος κατά την κίνηση. Μειωμένη όραση και ακοή καθώς και η εμφάνιση υψηλής αρτηριακής πίεσης είναι επίσης πιθανές. Δεδομένου ότι ο κατάφυτος οστικός ιστός μπορεί να συμπιέσει τα αγγεία που τροφοδοτούν τον εγκέφαλο, η ασθένεια μερικές φορές είναι απειλητική για τη ζωή του ασθενούς. Απαιτεί μακροχρόνια θεραπεία αποκατάστασης.
2. Θωρακική σπονδυλαρθρίτιδα (αρθρώσεις των αρθρώσεων της θωρακικής σπονδυλικής στήλης). Εμφανίζεται πολύ λιγότερο συχνά από τον αυχενικό. Αρχικά εμφανίζεται μέτριος και στη συνέχεια αρκετά έντονος πόνος στη σπονδυλική στήλη, ο οποίος αυξάνεται με το βήχα, το φτέρνισμα και τη βαθιά αναπνοή. Μερικές φορές τα συμπτώματα είναι παρόμοια με τις εκδηλώσεις ασθενειών του καρδιαγγειακού και του αναπνευστικού συστήματος. Για να γίνει η σωστή διάγνωση, απαιτείται πρόσθετη εξέταση. Υπάρχουν επίσης αρθρώσεις των πλευρών στην περιοχή του θώρακα, δύο από τις οποίες βρίσκονται σε κάθε πλευρά (κεφαλή πλευρών και εγκάρσια άρθρωση πλευρών). Εκφυλιστικές-δυστροφικές διεργασίες μπορεί επίσης να αναπτυχθούν, ειδικά σε γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας. Η ασθένεια εκδηλώνεται με πόνο στο στήθος. Εάν επιμείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές στο καρδιαγγειακό και το αναπνευστικό σύστημα.
3. Οσφυϊκή σπονδυλαρθρίτιδα. Είναι αποτέλεσμα βαριάς σωματικής εργασίας και τραυματισμών της σπονδυλικής στήλης. Η οστεοαρθρίτιδα των αρθρώσεων της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης εκδηλώνεται με τη μορφή πόνου πόνου, ο οποίος επιδεινώνεται με την κάμψη του σώματος. Χαρακτηρίζεται από δυσκαμψία κίνησης μετά από μεγάλη ανάπαυση, τσούξιμο στην πλάτη όταν σκύβετε.
4. Σπονδυλόαρθρωση ιεροκοκκυγικού. Εμφανίζεται συχνότερα μετά από τραυματισμούς, για παράδειγμα μετά από πτώση και τραυματισμό στην ουρά. Εκδηλώνεται ως πόνος που επιδεινώνεται με το κάθισμα και το παρατεταμένο περπάτημα. Απαιτεί μακροχρόνια θεραπεία αποκατάστασης.

Οστεοαρθρίτιδα της κροταφογναθικής άρθρωσης (κροταφογναθική άρθρωση)

Η νόσος αναπτύσσεται με χρόνια αρθρίτιδα της κροταφογναθικής άρθρωσης, κακή απόφραξη, έλλειψη οπίσθιων δοντιών και προβλήματα με την προσθετική. Στην περιοχή της κροταφογναθικής άρθρωσης, υπάρχει παραβίαση της κυκλοφορίας του αίματος και του μεταβολισμού με την ανάπτυξη εκφυλιστικών-δυστροφικών διεργασιών. Συμπτώματα αρθρώσεως αυτής της άρθρωσης: πόνος στην κάτω γνάθο, δυσκαμψία και τρίξιμο κατά το άνοιγμα του στόματος και τη μάσηση. Ο πόνος αυξάνεται με τις καιρικές αλλαγές, καθώς και με την ανάπτυξη αρθρίτιδας. Η μακρά πορεία της νόσου οδηγεί στην εμφάνιση ασυμμετρίας: μετατόπιση του ιστού της γνάθου προς την πληγείσα πλευρά.

Τύποι δευτεροπαθούς οστεοαρθρίτιδας

Τα αίτια της δευτεροπαθούς οστεοαρθρίτιδας είναι διάφορες ασθένειες και τραυματισμοί. Οι πιο συνηθισμένοι τύποι οστεοαρθρίτιδας είναι:

• Μετατραυματικό – αναπτύσσεται μετά από τραυματισμούς. Μια πολύ συχνή αιτία ανάπτυξης εκφυλιστικών-δυστροφικών αλλαγών στις αρθρώσεις. Η παθολογική διαδικασία ξεκινά με φλεγμονή και σταδιακά μετατρέπεται σε διαδικασία ανταλλαγής με την ανάπτυξη παραμόρφωσης της άρθρωσης, επίμονης δυσλειτουργίας και πόνου.
• Μεταβολική και ενδοκρινική οστεοαρθρίτιδα:
  1. Ουρική αρθρίτιδα – αναπτύσσεται αργά στο πλαίσιο της ουρικής αρθρίτιδας. Τα πρώτα χρόνια, οι κρίσεις ουρικής αρθρίτιδας δεν οδηγούν σε αλλαγές στις αρθρώσεις, αλλά στη συνέχεια αναπτύσσονται σταδιακά σε αυτές εκφυλιστικές-δυστροφικές αλλαγές που οδηγούν σε λειτουργικές διαταραχές.
  2. στο φόντο των ορμονικών διαταραχών.
• Οστεοαρθρίτιδα σε φόντο συγγενούς και επίκτητης ορθοπεδικής παθολογίας:
  1. συγγενές εξάρθρημα ισχίου?
  2. Πάχυνση της υποδοχής του ισχίου (συγγενής).
  3. Δυσπλασία (μειωμένος σχηματισμός) της άρθρωσης.
  4. Οστεοχονδροπάθεια – άσηπτη νέκρωση της μηριαίας κεφαλής (νόσος Perthes) κ.λπ.
• Οστεοαρθρίτιδα ως αποτέλεσμα χρόνιας αρθρίτιδας:
  1. αντιδραστικό – είναι αποτέλεσμα προηγούμενης λοίμωξης του ουροποιητικού ή του εντέρου. Οι ιστοί των αρθρώσεων αντιδρούν σε μια μόλυνση - αναπτύσσεται μια φλεγμονώδης αντίδραση. Με την κατάλληλη εξέταση και θεραπεία, λαμβάνει χώρα πλήρης ανάρρωση, αλλά εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, η φλεγμονώδης διαδικασία γίνεται χρόνια με εξάρσεις και υφέσεις. στη συνέχεια γίνεται σταδιακά εκφυλιστικό με την ανάπτυξη της οστεοαρθρίτιδας.
  2. ρευματοειδής - αναπτύσσεται στο φόντο μιας αυτοάνοσης φλεγμονώδους διαδικασίας, η οποία με την πάροδο του χρόνου μετατρέπεται σε εκφυλιστική διαδικασία με παραμόρφωση της άρθρωσης. Οι μικρές αρθρώσεις του χεριού και του ποδιού είναι ιδιαίτερα παραμορφωμένες.
  3. Ψωρίαση – η αιτία της βλάβης είναι η ψωρίαση. Αρχικά είναι μια φλεγμονώδης διαδικασία, η οποία μετά από λίγα χρόνια μετατρέπεται σε οστεοαρθρίτιδα με εκφυλιστικές διεργασίες και παραμορφώσεις.

Διάγνωση οστεοαρθρίτιδας

Η διάγνωση τίθεται βάσει ιατρικής εξέτασης και επιβεβαιώνεται από εργαστηριακές και οργανικές μελέτες:

• Εργαστηριακές εξετάσεις – γενικές κλινικές, βιοχημικές, ανοσολογικές εξετάσεις αίματος. Αποκαλύπτονται σημεία φλεγμονής και αιτίες αρθρώσεων (μεταβολικές διαταραχές, αυτοάνοσες διεργασίες). Εάν είναι απαραίτητο, συλλέγεται ενδοαρθρικό υγρό για εξέταση για να προσδιοριστεί η μόλυνση και η ευαισθησία της στα αντιβιοτικά.
• Ενόργανη διάγνωση:
  1. Υπερηχογράφημα, μαγνητική τομογραφία – ανιχνεύονται αλλαγές στη μαλακή άρθρωση και στον περιαρθρικό ιστό.
  2. Ακτινογραφία, CT – αλλαγές στον οστικό ιστό. Αυτές είναι οι κύριες μέθοδοι για την επιβεβαίωση της παρουσίας οστεοαρθρίτιδας.
  3. Αρθροσκόπηση – ανάλογα με την ένδειξη, εάν υπάρχει υποψία φλεγμονώδους διαδικασίας.

Θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας

Με βάση τα αποτελέσματα της διάγνωσης της αρθροπάθειας, συνταγογραφείται μια ατομικά επιλεγμένη σύνθετη θεραπεία, η οποία περιλαμβάνει φαρμακευτική και μη φαρμακευτική θεραπεία. Εξίσου σημαντικός είναι ο υγιεινός, δραστήριος τρόπος ζωής, με εξαίρεση την έντονη σωματική δραστηριότητα και τη σωστή διατροφή.

Φαρμακοθεραπεία

Για την εξάλειψη των συμπτωμάτων της νόσου και την καταστολή της εξέλιξής της, συνταγογραφούνται τα ακόλουθα φάρμακα:

• Για την ανακούφιση του πόνου, πραγματοποιείται θεραπεία πόνου:
  1. Παυσίπονα από την ομάδα των μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (ΜΣΑΦ). Ανάλογα με τη σοβαρότητα του συνδρόμου πόνου, η σύνθετη θεραπεία περιλαμβάνει φάρμακα όπως η ιβουπροφαίνη, η δικλοφενάκη κ.λπ. Συνταγογραφούνται με τη μορφή δισκίων για χορήγηση από το στόμα, ενέσεων ή αλοιφών (γέλες).
  2. Μυοχαλαρωτικά – φάρμακα που ανακουφίζουν από σπασμούς των περιαρθρικών μυών (οι σπασμοί αυξάνουν τον πόνο και βλάπτουν την κυκλοφορία του αίματος).
  3. νευροτροπικές βιταμίνες Β - αποκαθιστούν τη λειτουργία του περιφερικού νευρικού συστήματος, ανακουφίζουν από τον πόνο.
  4. Μπλοκ αναισθησίας – διαλύματα προκαΐνης ή λιδοκαΐνης εγχέονται στις πιο επώδυνες περιοχές.
• Για να αποκαταστήσετε τη λειτουργία της άρθρωσης:
  1. Χονδροπροστατευτικά - φάρμακα για την αποκατάσταση του ιστού του χόνδρου με τη μορφή δισκίων, ενέσεων, αλοιφών.
  2. Υαλουρονικό οξύ - η εισαγωγή φαρμάκων που βασίζονται σε αυτό στην κοιλότητα της άρθρωσης, για παράδειγμα στη θεραπεία της αρθροπάθειας της άρθρωσης του γόνατος. Αυτό βοηθά στη βελτίωση του ιξώδους του αρθρικού υγρού και στη μείωση των τραυματισμών στις αρθρικές επιφάνειες των οστών.

Πρόληψη της οστεοαρθρίτιδας

Για να αποτρέψετε την οστεοαρθρίτιδα, πρέπει να κινηθείτε περισσότερο, να αποφύγετε τη βαριά σωματική δραστηριότητα και να ακολουθήσετε μια δίαιτα χαμηλών θερμίδων για να αποφύγετε την αύξηση βάρους.